Springvingers 3.

Gisteren schreef ik over de operatie aan mijn linkerhand.
Ik ging met de bus, vanaf centraal station liep het als een trein.
De bus vertrok netjes op tijd en om die te doden nam ik onderweg wat foto’s.
Toen kon het nog, in de bus was het rustig er waren maar weinig passagiers.
De informatie over de route werd getoond, net als die over corona.
Ik was op de goede weg, binnen een uur was in op de plaats van bestemming in Zeist.
Bij het uitstappen regende het nog steeds, een paraplu doet wonderen.
Maar ik zag dat het fietspad en het voetpad waren afgesloten en ik er niet mocht lopen.
Dacht dan maar via de overkant van de weg, helaas ook daar geen toegang.
Stopt er een mevrouw op een fiets naast me en ik vraag hoe ik op de plaats van bestemming kan komen.
Alleen via het afgesloten voetpad, dus je kunt beter het verbodsbord negeren.
Een goed advies en ik liep de richting op, kom ik langs twee wegwerkers en ik zeg, ben wel in overtreding maar kan niet anders’.
Geen probleem hoor, maar kijk wel uit.
Afijn tussen auto’s die door de plassen rijden, via zand en gedeelte van de stoep die klaar was kwam ik veilig aan.
Kon me gelijk melden en kon plaats nemen in de wachtkamer, met koffie.
Even later naar een omkleedruimte geroepen en daar operatie klaar gemaakt.
Na even wachten kon de ingreep beginnen.
Deze was zo voorbij, plaatselijke verdoving, voelde wat krabben een verbandje en klaar.
Moet wel de arm in een mitella houden, of recht omhoog.
Nog instructies mee met vijf oefeningen die ik tien keer achter elkaar moet doen en dat zes keer per dag.
De hand strekken is nog pijnlijk, buigen is wat minder pijnlijk.
Net als een lange log type met een rechter vinger, maar ik heb er de hele dag voor.


Busje rijdt wel prettig.

Dat is lekker, afgesloten.

Een mooie truck.

Volg de bordjes.

Koffie.

Terugweg, niet zo scherp.
>
Goed verpakt.

14 gedachten over “Springvingers 3.

  1. Mijnnikonenik

    Een mens zou nog vallen bij het naar een operatie gaan! Wat een idee om geen makkelijke toegang te maken.
    Zit wel goed ingepakt. Succes met de oefeningen Hans.

  2. willyduvel

    Mooi en moedig Hans lijkt allemaal zo simpel maar zo zal het wel niet zijn pens’k Mooi verhaal vol goede moed en zo moet het he Houden zo Grts ikkewilly

  3. Marlou

    Ha Hans,

    fijn, dat het achter de rug is.
    Nou goed oefenen en dan komt het helemaal goeds.
    Geef je nog een keertje door, welke oefeningen je moet doen?
    Lijkt me interessant…

    Groetjes van Marlou

  4. די מריו

    Veel bewegen hoor, want daardoor gaat het straks weer beter. De oefeningen zijn er niets voor niets.

    Love As Always
    Dimario

  5. Lies

    Hoedje af, Hans, je doet het maar, en dan nog zo’n lang log schrijven, geïllustreerd met een pak foto’s!
    Vergeet je oefeningen niet, zeker nu, heel belangrijk (voor de toekomst).
    Lie(f)s.

  6. klaproos

    Nou Hans, je bent een doorzetter dus het komt gewoon weer supergoed met je hand 🙂
    tot die tijd duim ik voor je

  7. Sjoerd

    Je moet in ieder geval de oefeningen doen om het bewegelijk te houden. Een reisje met hindernissen…

  8. John

    Jij bent in ieder geval straks van je springvingers af. Ja, een paar minuten werk, maar zo snel is het daarna niet genezen. Dan de fysio nog om weer goeie bewegelijkheid te krijgen. Komt wel goed ja.

Reacties zijn gesloten.