Dit weekend in de Gouden terugblik de Amerikaanse popzanger zanger “ Barry McGuire”.
Hij werd geboren in Oklahoma City op 15 oktober 1935 en viert vandaag zijn zesentachtigste verjaardag.
Samen met de opkomst van “Bob Dylan” kwamen er in het begin tot het midden van de jaren zestig talloze andere op folk gebaseerde ‘protestzangers’, waaronder Barry McGuire.
Hij werd geboren in Oklahoma City in 1935, verhuisde naar New York City en had zich begin
jaren zestig aangesloten bij folkrevivalisten, “The New Christy Minstrels”.
Hij werd de tot leadzanger van de band en verscheen op verschillende albums en op hun eerste hitsingle, “Green, Green” (mede geschreven door hem zelf) .
Kort daarna trok hij echter de aandacht van zowel producer “Lou Adler” als singer/songwriter “ P.F. Sloan”, wat ertoe leidde dat de gitarist/zanger de New Christy Minstrels verliet en een
solocarrière begon, waarbij hij contract sloot bij Adler’s Dunhill Records.
Zijn solodebuut, “The Barry McGuire Album”, werd uitgebracht in 1963, maar pas twee jaar later scoorde hij een enorme hit met het album “Eve Of Destruction”.
Dit weekend is hij met zijn single Eve Of Destruction de Gouden terugblik bij Radio de BOM.
Barry McGuire – Eve Of Destruction.
Nee dit is het niet voor mij de tijd trouwens wel.
Prachtig!
een bekend nummer Hans
leuk om het terug te horen
prettige dag
Gelijk herkenning maar zie de zanger liever niet als hij zingt.. 😉
Fijn weekend
Bij de titel zat ik al terug op de MULO en in de cafetaria met juke-box. Gouden tijd. Met dank!
ha Hans,
ja… ik ken het natuurlijk wel!
Maar eh…
Ik ben een echte Bob Dylan fan…Ik heb al zijn elpees!!
En… ben bij concerten geweest. Gaaf!
Doe mij maar The times they are a-changing.
Goed weekend, Marlou
Ik heb het geluisterd en vind het een mooie melodie, maar de tekst is onheilspellend zeg…
Een bekende gouwe ouwe deze vrijdag.
Op naar het weekend.
Doet inderdaad een beetje aan Dylan denken…
De zo herkenbare mondharmonica. Bekende song dit. Ik was hem alweer vergeten, en heb er ook geen muziek van. Wel van Dylan.
Ver van voor mijn geboorte, maar deze ken ik zeker wel. Goud van oud zullen we maar zeggen.
Love as always
dimario
ik denk wie is dat….
tot ik het liedje hoorde, dat herken ik wel
-Een @->- voor jou.
Onbekend, Hans, het zoveelste gat in m’n cultuur…
Lie(f)s.