Mirakel van Amersfoort.

Vandaag blijf ik nog op de zelfde plek bij de stadsmuur aan de Eem, de stadsmuur,
maar nu gaat het over het mirakel van Amersfoort.
Eerst terug naar de Sint Annastraat maar nu naar de buitenkant van de stadsmuur.
Daar is een plaquette te zien met een voorstelling van een vrouw, Geertje Arends die onderweg was van Nijkerk naar Amersfoort die het Mariabeeldje vind met de volgende tekst “Amersfoort mccccxIv” is gelijk aan het jaartal 1444.
Deze afbeelding stond op de penning die pelgrims meenamen als souvenir om te bewijzen dat ze echt in Amersfoort waren geweest.
Dit bewijs gold vooral voor mensen die op hun kerfstok hadden gehad en de pelgrimstocht
deden om hun fouten te laten kwijt schelden.
Er bevinden zich in totaal 16 Amersfoortse pelgrimstekens van tin verspreid over verschillende Museums zoals Boijmans-Van Beuningen in Rotterdam, het Stedelijk Museum Hof van Busleyden te Mechelen, het Amsterdams Historisch Museum en in een particuliere collectie.
De plaquette is geplaatst op de plek waar het Mariabeeldje in het ijs van de Eem werd
gevonden in 1444 op kerstavond en op tweede kerstdag (Sint Stefanus of Sint Stevensdag)
in de Onze Lieve Vrouwenkapel gebracht.
Het pelgrimsteken dat is in 1977 in de muur geplaatst en is gemaakt door
Aagje van Veenhuizen-Pool het verwijst naar het Maria Mirakel dat Amersfoort tot een beroemd pelgrimsoord maakte.
Het Mariabeeldje heeft allerlei wonderen verricht en zodoende kwamen er veel pelgrims naar Amersfoort.
De bouw van de Onze-Lieve-Vrouwekerk is aan dit beeldje te danken, niet door de wonderen maar door het geld wat de pelgrims in het laatje brachten.
In 1787 ontplofte de kerk en de toren is tot op de dag van vandaag het boegbeeld van Amersfoort.