Di Mario plaatste een mooie foto van het beeld van Michiel de Ruyter op zijn weblog.
Dat deed me herinneren aan mijn kinderjaren, heel lang terug.
Weet nog dat ik als kind met mijn ouders in Vlissingen ben geweest, en bij het beeld stond van de Michiel de Ruyter, een indrukwekkend monument als klein kereltje.
Maar als je daar naar de kant van het water loop en dan naar benden kijkt zie je de zee, maar wel heel diep als kind vond ik het maar angstig om daar te staan.
Gelukkig hield moeder me in de gaten.
ja, dat zijn mooie herinneringen, die je als kind al maakt!
Daar ben ik ook een keer wezen kijken maar ik was al wat ouder!
Kwam tot vorig jaar regelmatig in Zeeland en dus ook in Vlissingen. Een schitterend plekje maar ik kan me voorstellen dat je op die plek een tikkie hoogtevrees hebt!
Mensen als Michiel zou Nederland weer es moeten hebben. Hebben we hard nodig.
Mooi logje van Di Mario, Hans !
Hij krijgt wel extra veel klikjes vandaag…
Lie(f)s.
Dat is zeker weten diep en heel winderig. Beetje griezelig ook als t stormt.
Prachtig, ja, eng, zo diep!
een prachtig punt, en ik denk dat elk kind zich ooit de ruyter voelde 🙂
mij zegt die naam niets maar ik woon dan ook in België
Vlissingen en de Ruyter horen bij elkaar. Net als de boulevard. Een prachtige omgeving waar ik graag kom. Mooi die herinneringen die je soms krijg door logjes van andere loggers.
Love as always
Di Mario
Een mooi plekje daar bij Michiel de Ruyter op de boulevard. Als wij in Zeeland zijn, nemen we daar altijd wel een kijkje.