In mijn jonge jaren, geheel over datum ondertussen, was ik veel op klus, heb wat plaatsen en plekken gezien.
Zo was ik ooit ook op klus op een plek en omgeving, maar voor de koffie waren we zoals vaak aangewezen op een koffiehuis of kroeg.
Zo ook deze kroeg midden in de stad, jaren tachtig, heb nooit geweten wat de naam was, maar goed maakt niet uit.
Een bruine kroeg, met bruin behang en meubilair, zelfs de stamgasten bruin van het roken.
In de kroeg stamgasten aan een bar voor nog geen tien personen, de rest zat aan een tafeltje.
Wat bijzonder was aan deze kroeg dat ze ’s morgens vroeg om zes uur al open waren.
Dan kwamen de stamgasten binnen rollen, meestal uit een andere kroeg.
Zo herinner ik me een oudere man in het zwart die altijd midden in de zaak aan een tafeltje zat met een borreltje, elke dag weer.
Hij kreeg vaak een borrel van andere aangeboden, totdat hij opeen zeker moment ziek werd en nog steeds op zijn vaste plekje bleef zitten.
Gestorven in het harnas, noemde men dat.
Zo was er ook een man die net terug was uit de afkickkliniek en niet meer zou drinken door de medicijnen.
Binnen gekomen nam hij plaats aan de bar, waar de andere ‘vrienden’ zaten.
Ze boden hem een borrel aan, dat liet hij zich geen twee keer zeggen, doe maar een colaglas vol met jenever.
De waardin twijfelt en vraagt ‘zou je dat wel doen?’
Natuurlijk zegt hij, ik kan mijn vrienden niet teleurstellen.
Een vrouw die gokverslaafde was en bij de gokautomaat niet weg was te slaan.
Totdat mijn collega haar aanmoedigde en ze ook uitgekeerd kreeg.
Ze was hem helemaal ter wille, als hij maar bleef zitten.
Zomaar een herinnering aan die jaren, te leuk om niet te delen in een notendop.
De wereld steekt soms maar vreemd in elkaar.
Zo’n bruin cafe wat Herman van Veen ooit bezong.
Dat is allemaal niet gezond. Ik vind niet dat ik moet bepalen hoe een ander moet leven,. maar een kroeg die om zes uur in de ochtend opengaat kan niks goed aan zijn.
En iedereen was welkom. Voor velen was/is het hun huiskamer..
Niet mijn favoriete plek, maar voor mensen die thuis geen gezelligheid hebben wel weer fijn.
Groetjes
Dergelijke kroegen vindt je steeds minder. In de plaats zijn bistro’s of eetcafé’s gekomen.
Dat zijn niet de kroegen waar ik graag naar binnen ga hoor.
Die kroegen bestaan nog, Hans…!
Lie(f)s.
Ik wil niet tot die groep mensen behoren die altijd maar roeptoeteren ‘vroeger was alles beter’
Maar toch… sommigen herinneringen , in hun eigen tijdsgeest en hoe wij er toen zelf in stonden… kunnen wel maken dat we denken dat het toen beter was dan nu he
Zo ging dat in sommige kroegen. 🙂
In die kroegen werd heel wat leed verzopen
Mijn zusje heeft zo’n kroeg. Niet om zes uur open, maar of elf uur en dan komen ze ook al binnen druppelen. Alleen het bruin van het roken zit er binnen niet meer in.
Love As always
Dimario
echte vrienden helpen je dan
spijtig dat mensen zo naar anderen kijken
nee is toch nee
Een @->- voor jou.
Mooie tijden en nog echte kroegen 🙂