Het lijkt erop dat men de corona tijd van quarantaine is vergeten, nou ja bijna dan.
Laatst hoorde ik iemand tegen mij zeggen, elke dag thuis lijkt me heerlijk, elke dag uitslapen.
Nou als je een pensionaris bent of om welke reden je elke dag thuis zit, moet je ook elke dag een invulling aan de dag geven.
Het lijkt zo leuk, het lijkt op vrijheid, maar is het niet.
Als je werkt dan lijkt elke dag die je vrij bent een heerlijke dag, je kunt naar het weekend toeleven.
Maar als je elke dag thuis zit omdat je pensionaris of anders kan het een straf zijn.
Dan voelt elke dat als de zelfde, als je niet iets onderneemt.
Het uitslapen veranderd in slecht slapen.
Ook al kijken er mensen anders tegenaan als een soort van Zwitsers gevoel.
Maar elke dag je zelf vermaken is een hele opgave, het geeft na vele jaren een gevoel dat je lijkt te zijn opgesloten.
Ik begrijp heel goed wat je schrijft
Ik moet zeggen dat toen mijn man nog leefde wij samen genoten van het met pensioen zijn. Nu ik alleen ben geniet ik ook nog wel maar het is toch anders. Gelukkig doe ik vrijwilligerswerk en mijn wandelvriendinnen (hoewel ik i.v.m. lichamelijke ongemakken niet meer met ze kan wandelen) vinden het noch steeds leuk dat ik met ze meega bij meerdaagse tochten. Ze zijn ook een stuk jonger dan dat ik ben en dat houdt mij ook jong. Toch moet ik er mij soms wel toe aanzetten om sommige dagen iets te gaan doen vooral in de winter.
Je moet jezelf vermaken op een gegeven moment, ook dat moet je leren.
Ik wens jou een fijne avond.
(ik heb er nog een verzoekje bij geschreven voor de Bankshow)
Het maakt natuurlijk heel van de omstandigheden af, ben je gezond, heb je nog een partner, ben je mobiel. Als je daar allemaal ja op kunt zeggen is met pensioen zijn een feestje al moet je inderdaad ook dan wel zélf zorgen dat je dagen gevuld zijn. Maar dat is dan relatief makkelijk. Hoewel ik na het verlies van m’n partner het leven best een stuk minder leuk vind heb ik toch nooit een “straf gevoel”. Maar inderdaad, ik ben gelukkig redelijk gezond , rijd nog auto en heb warme mensen die achter me staan. Daarbij zéker de log wereld niet vergeten. en dat maakt het makkelijker om jezelf eruit te trekken.
Ik hoop dat je ondertussen iets meer weet over een scootmobiel want ook dat is vrijheid.
zelf doe ik heel wat minder dan vroeger Hans
vervelen doe ik me niet
maar mijn ritme is heel wat trager
groeten
Vervelen wat is dat ?
Snap je schrijven wel maar de invulling van de dagen zal je toch zelf moeten doen.
We zijn nog met zijn 2tjes en dat scheelt.
Groetjes en erop uit zoveel je kan 🙂
Het weer werkt mee 😉
Groetjes
ach Hans, elk mens vult zijn dagen op z’n eigen manier in hé, ik heb me nog nooit verveeld, nog nooit…….
er is altijd wel iets wat ik leuk vind, en er komen steeds weer nieuwe dingen op mijn pad Ook erg leuk,
hoop dat alles goed gaat met je <3
Hoewel ik mij niet verveel begrijp ik wel wat je wilt zeggen met dit blog.
Je moet het allemaal zelf invullen en met een fysieke beperking wordt dat steeds lastiger. Maar ik zei het al eens eerder. Petje af voor jouw manier van invullen!
‘k Begrijp je log, Hans…
Gelukkig ken ik dat niet, vervevelen…
Lie(f)s.
Heel herkenbaar en ik begrijp het Kei goe.
Hoie Hans, ik ben het geheel met je eens want ook ik ervaar dit wel een beetje nu ik alleen bent. En ik probeer mezelf dan ook wel iedere dag te vermaken maar dat lukt niet altijd. Voorheen zag en kwamen er nog mensen van werk over de vloer maar sinds mijn man is overleden zie ik ook weinig of helemaal geen mensen meer. Maar heb gelukkig vrienden over de grens en daar ga ik dan nu regelmatig heen als zwager zo lief is mij er te brengen. Want met een trein of bus reizen alleen is niet mijn ding en zeker niet als je wat hulpbehoevend bent zoals ik nu. Betaal dan benzine geld aan hem ook al wil hij dit niet. Voor niks gaat de zon op. Tijdens corona was het wel zo dat men een helpende hand bood maar ook dat is nu al heel minder geworden. Als ik zo een opgesloten gevoel eensontvangt dan ga ik even een straatje rond met mijn rolli of ik ga wat mandalas maken. Maar de eenzaamheid is wel een dingetje geworden.
Daar kan ik me best wat bij voorstellen. Het voordeel van een baan is dat de structuur je van buitenaf wordt aangereikt. Als je fulltime thuis bent moet je dat zelf doen. Dat kan soms best een uitdaging zijn.
Ik verveel me niet. Handen vol met helpen waar kan, mijn gezin enz. Ook een beetje vrijwilligerswerk tussendoor zodat de dagen voorbij vliegen.
ZO nou daar zeg je zowat Hans, waarheid als een koe. De eerste paar dagen, weken misschien zelfs ook voor sommigen, is het leuk maar daarna wordt dat beduidend minder, zeker als je door fysieke (en of mentale) beperkingen aan de bank gekluisterd zit.
Opgeven is evengoed geen optie dus we vermaken ons dan wel op andere manieren hè
Het valt te leren Hans. Het moet wel.
Wij zijn gelukkig nog net zn tweeën en dat geeft de dagen inhoud. Ik ben nogal van de sociale contacten, de eega minder. Ik geloof dat het voor jou moeilijk is vanwege slecht ter been enz..
Vervelen, ik kom tijd te kort om alles te doen wat ik wil. En ik heb de gewoonte gehouden om elke dag vroeg op te staan. Dat voorkomt dat ik slecht ga slapen. Ik doe wel alles op mijn gemak, de haast is er helemaal uit.
Ik ben al wat jaren afgekeurd, dus ben alle dag vrij. Nu heb ik een paar jaar bij de SP gewerkt, en nu doe ik dat ook niet meer. Je moet inderdaad wat invulling aan je leven geven, anders lijken de dagen ellenlang. Ik verveel me niet snel in ieder geval.
Je mag me altijd bellen hè! Mag ook beeldbellen, zodat je iemand ziet. Laat maar weten.
Hans,
ik begrijp wel wat je bedoeld. Afgelopen jaren waren we niet weg met de vakantie en dan kreeg ik ook al het gevoel van tijdverlies. Gelukkig heb ik nog een paar draken om me heen waardoor ik bezig ben. Nee hoor, laat mij maar werken en regelmaat hebben daar in. Daar gedij ik en de mensheid toch het beste in.
Love As Always
Dimario
ik ben nu een jaartje op pensioen
ik geniet van iedere dag
en als ik ergens kom is het altijd, wat doe je dan de hele dag?
Ik zeg dan NIKS, gewoon genieten
iedereen ziet me vrijwilligers werk doen of een flexi job hebben…
Een @->- voor U.
mogge Rob
ik ben nu 8 jaar met pensioen , en heb me nog geen tel verveeld en zeker niet opgesloten gevoeld
maar ik ken oud collega’s die beiden wel doen 🙁
geniet de dag