In de nacht van 14 op 15 maart 2014 is Cees ‘Poes’ Veerman overleden, hij werd 70 jaar.
Cees was lid van de legendarische band the Cats uit Volendam en is geboren op 6 oktober 1943.
Hij was gitarist, componist en eerste leadzanger bij The Cats.
Samen met de latere frontman Piet Veerman, die overigens geen familie is, maakte hij jarenlang deel uit van de Volendamse popgroep, die in de jaren zestig en zeventig veel succes had in Nederland en Duitsland.
Cees Veerman liep altijd met een bril, hij was een van de oprichters van de band, maar maakte al deel uit van de Mystic Four en The Blue Cats, twee voorgangers van The Cats.
De eerste grote successen kwamen in 1968: de nummers Lea en Why kwamen op de eerste plaats van de Nederlandse Top-40.
Ook Marian (1970), Where have I been wrong (1969) en Be my day (1974) bereikten de eerste plaats.
Daarnaast waren er talloze top-10-noteringen, zoals de best verkochte single, One Way Wind (1972), bereikte in Nederland de derde plaats, maar werd ook in België, Duitsland, Zwitserland een grote hit.
Cees Veerman woonde sinds 2011 met zijn vrouw in Indonesië, daar zijn ze naar toe verhuisd vanwege de reuma van zijn vrouw Thea.
Arnold Mühren de bassist van de Cats hoorde van Veermans familie dat hij zich donderdagavond niet lekker had gevoeld, maar zich niet wilde laten onderzoeken.
De volgende ochtend was hij overleden in zijn bed.
Mühren zei in het Radio 1 Journaal dat Veerman voor de band van grote betekenis is geweest, ook nadat Piet Veerman voor de singles de rol van leadzanger had overgenomen.
The Cats staan bekend als de grondleggers van de palingsound, een door dj Joost den Draaijer bedachte term omdat ze altijd paling mee namen als ze op bezoek bij Radio Veronica kwamen in de studio aan de Laapersweg in Hilversum.
De leden werden Op 23 maart 2006 benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau en kregen de onderscheiding uit handen van de burgemeester van Volendam.
De eerste zes singles van de Cats waren alle up-tempo popsongs.
Cees Veerman – She was too Young.
Het waren altijd wel aardige nummers van de Cats al had ik nooit de behoefte zelfs iets van ze in huis te halen. Maar het stoorde me nooit.
ook bij ons heel populair Hans
prettige avond
Oh.. dat was een favoriete band van m’n pa.. The Cats.. en hoewel ze best aardige nummers gehad hebben (One way wind vind ikzelf wel mooi) is het toch niet echt míjn smaak.
Prachtig nummer
Een genietmomentje op vrijdagmiddag, Hans.
’t Is even stil hier (buiten)…
Lie(f)s.
The Cats hebben mooie muziek. Dankjewel voor het delen Hans!
In het begin van de jaren 70 hoorde ik ze wel af en toe op de radio. Gezellige muziek. Later ben ik ze uit het ogg (oor) verloren.
Ze hebben heel wat best wat aardig nummers. Kan ook niet anders, ze hebben namelijk heel wat muziek geschreven. IK heb het altijd grappig gevonden dat beide mannen Beerman heette,
Aardig nummer.
De Cats, hoe langer ze bestonden, hoe trager hun muziek werd. Palingen waren rapper dan hun sound.
mogge Hans
ik heb ze nog zien optreden in kippenschuren , in Middelie dacht ik dat het was
mocht ze graag horen
geniet de dag
Ik wist niet dat Cees ook solo actief was.
Leuke terugblik.
the cats, muziek van mijn tijd, al was ik niet echt een favoriet
Een @->- voor U.
The Cats ken ik natuurlijk wel, maar van deze man had ik nog niet gehoord.
Love As Always
Dimario
De enige echte Nederlandse muziekstroming denk ik.
Mooi om dit stukje geschiedenis zo te lezen.
Echt Nederlands talent.
Is maar weinig van.