Bloedprikken.

Ik werd vorige week maandag gebeld door de huisarts, dat ik in verband met mijn medicijn
gebruik, mijn bloed moet laten prikken op schadelijke bijwerkingen.
Dat betekend dat is naar het ziekenhuis zal moeten gaan, dat was voordat het ging sneeuwen maar wel dat het aan het vriezen was.
Dus ik vroeg of ik ook thuis geprikt kon worden.
Dat was geen probleem en de huisarts zou een afspraak voor me regelen.
Woensdagmorgen was het weer zover, de afspraak stond tussen 8 uur en ‘s middags 1 uur.
Ik had geen bevestiging van de afspraak gekregen, dus om acht uur zat ik braaf te wachten.
Nou ja wachten, ik was druk met het schrijven van de weblogjes en alles wat ik zoal doe op de woensdagochtend.
Maar toch knaagt een onbehagelijk gevoel dat ik geen bevestiging had gekregen.
De tijd verstrekt en het gevoel dat het vast niet goed is afgesproken groeit.
Maar om elf uur klinkt de bel en de dame die komt prikken staat voor de deur.
Dag ik kom uw bloed prikken, zei de dame vriendelijk.
Maar ze had de gang erin, ze had nog verschillende adressen af te gaan.
snel werd de bureaustoel naar voren geschoven en voor ik het wist was de prik al gezet.
De buisjes waren sneller gevuld, dan de administratie die gedaan moest worden.
Ik vroeg nog over een bevestiging van de afspraak.
Die is niet nodig zei ze, als men maar weet dat we op woensdag aan huis prikken.
Dat wist ik, dat had de huisarts ook doorgegeven aan mij.
Ze deed op haar telefoon de hele administratie en nam alle buisjes met bloed mee.
Op donderdag werd ik gebeld door de huisarts, slecht nieuws.
Uit de Uitslag bleek dat ik weer diabetes type twee heb, toch wel weer schrikken.
Ik heb het al eens gehad en heb het toen overwonnen, nu ruim tien jaar later is het weer terug.
Dus een afspraak gemaakt bij de huisarts voor over twee weken en ondertussen krijg ik
medicatie die zorgt dat mijn lever minder suiker maakt en de insuline in het lichaam beter werkt.
Op deze manier wordt er gezorgd dat er minder suiker in mijn bloed komt.
Over twee weken weet ik meer en ga het bekende traject in.

18 gedachten over “Bloedprikken.

  1. rietepietz

    Dat zal ongetwijfeld te maken hebben dat je minder beweeglijk bent geworden, dat ik slecht bij diabetisch Maar voorlopig heb je dan toch maar mooi 10 jaar in de mats. Je had er anders nu al veel slechter aan toe geweest op dat gebied.

  2. Mirjam Kakelbont

    Heel spijtig om te lezen, Hans. Ik kan me voorstellen dat je gemoed er een knauw van krijgt. Zou het ermee te maken kunnen hebben dat je nu minder beweging hebt omdat je je in een scoot moet verplaatsen? Dat is geen keuze, maar daardoor behoud je nog wel je vrijheid. Was je de laatste tijd sneller moe dan anders?
    Ik hoop dat het met de medicijnen snel onder controle is. Heel veel sterkte gewenst!
    Lieve groet ♥

  3. Robert

    Sterkte allereerst met het verwerken van dit onverwachte nieuws. Wat ik begrijp is dat je medicijnen slikt die als bijwerking een andere ziekte heeft namelijk diabetus. Wat is het nut van die medicijnen dan vraag ik me soms af?! Ieder voordeel heeft zijn nadeel?

  4. rebbeltje

    Zelf hoop ik het traject weer te verlaten…mijn 5 jaar zitten er bijna op.
    Na 3 mnden waren de bloedwaardes weer top.
    En mijn slogan is als je het zo 10 jaar kan uitstellen doe ik graag wat ik ervoor moet doen.
    Maar begrijp dat het bij jou ook aan de medicatie kan liggen.
    Ja dan is het moeilijker…s6 ermee

    1. rebbeltje

      Had er zelf om gevraagd of ze het wilden testen. Voorgevoel misschien.
      De knop ging bij mij meteen om…toen ik naar buiten liep bij de praktijk.
      Was voor mij niet zo moeilijk om te schakelen…wist precies wat ik moest doen.
      En na 15 kg afvallen was het weg en nu al bijna 5 jaar
      Zus had type 1 vanaf haar 12e dus ben er mee opgegroeid.

  5. mizzD

    Het zou fijn zijn als je dat toch op de één of andere manier te horen krijgt, dat dat niet bevestigd hoeft te worden, maar het ging uiteindelijk dan toch goed.. en ze was snel klaar.
    Beetje een dompertje dat de diabetes terug is, maar beter dat je het weet en ervoor behandeld wordt dan dat je er geheel onwetend van bent hè, da’s véél minder goed.

  6. Lies

    Zo spijtig, Hans! Hopelijk ontsnap je, misschien via nieuwe medicatie, ook deze keer weer. En… -> meer groenten/fruit eten, en ietsje minder zoet (dat ééntje bij de thee kan echt wel!). ‘k Wens je alle goeds!
    Lie(f)s.

  7. John

    Ik denk een logisch gevolg van minder kunnen bewegen. Goed dat men het condoleert anders loop je misschien wel tijden rond met kwalen die schadelijk voor je zijn.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *