Lik glas.

Deze zondag een uitvinding voor de mensen die gek zijn op ijs, zonder er ziek van te worden
Wij zijn gewoon vers ijs in een horentje of bakje te kopen.
Maar voor die tijd werd vers ijs in een klein glaasje geserveerd,
ook wel de “penny lick” genoemd.
Het lik glas was in drie maten verkrijgbaar: de halve penny lick, de penny lick en de twee-penny lick, waarbij de Penny lick het populairst was.
Die werden eind negentiende eeuw en begin twintigste eeuw in Londen,
Engeland en elders gebruikt.
Het glas werd gemaakt met een dikke glazen bodem en een ondiepe verdieping er bovenop waarin het ijs werd geplaatst.
Straatverkopers verkochten de inhoud van het glas aan de klant, die het ijs eruit likte.
De klant likte het glas schoon en gaf het terug aan de verkoper,
die het opnieuw zou gaan gebruiken.
De achter gebleven ijs resten werden zo goed mogelijk uit het serveerglas geveegd en
doorgegeven aan de volgende klanten.
Dit werd toen al als notoir onhygiënisch beschouwd omdat er op deze manier makkelijk ziektes warden over gedragen en het leverde de klant vanwege de dikte van het glas vaak
teleurstellend minder op dan het leek.
Vanuit het oogpunt van de verkoper was het lik glas ook vatbaar voor breuk of diefstal.
Tot slot werden de penny lickjes in 1898 in Londen verboden.
Een gebak alternatief voor het lik glas werd in 1903 in New York gepatenteerd door
Italo Marciony”.
De eetbare ijs crèmebeker werd zeer succesvol, het was de hygiënische vervanger van het lik glas.
Citaat:
Aan iedereen die het aangaat: Zij het bekend dat ik, Italo Marciony, burger van de Verenigde staten, woonachtig in de stadsdeel Manhattan, staat New York, heb een bepaalde nieuwe
nuttige verbeteringen in mallen heb uitgevonden, waarvan hieronder een specificatie volgt,
referentie is in de begeleidende tekeningen te vinden, vormend een deel hiervan.
Deze uitvinding heeft betrekking op vormapparatuur en in het bijzonder dergelijke
vormapparatuur
zoals gebruikt bij de vervaardiging van ijs crèmebekers en dergelijke.
In dergelijke apparaten is het wenselijk dat de mallen zo worden geconstrueerd dat de bakjes enz., die gebruikelijk zijn, zo gemakkelijk mogelijk worden gemaakt van een speciaal bereide pasta en zonder beschadiging daaruit kunnen worden verwijderd zodra ze gevormd zijn.
Tot nu toe is het gebruikelijk om de mallen zo te vormen dat tussen aangrenzende blokken die de mal vormen deze van elkaar gescheiden zijn.
De inhoud van de mallen, waarvan de deegwaren droog en knapperig zijn,
kunnen worden verwijderd.
Einde citaat:


De penny lick glas.

Een uitvinding van Italo Marciony Manhattan New York Amerika.
Onder US – Octrooi 074.697.
De uitvinding werd gepatenteerd op 15 december 1903.
Wil je meer over de uitvinding lezen?
Bezoek dan de volgende website: freepatentsonline.com.

De uitvinding: Het eetbare ijs crèmebeker.


The Hidden Dangers of Victorian Penny-Licks.

14 gedachten over “Lik glas.

  1. Rebbeltje

    Geef mij dan maar een ijsje in een restaurant…weet je zeker dat de bewaartemperatuur goed is
    Radio nog niet geluisterd…wie weet morgen ?
    Fijne week

  2. rietepietz

    Wat een leuk weetje! Maar inderdaad, als er iéts stikt van de foute bacteriën is het wel gesmolten ijs. Het is nu onvoorstelbaar dat zo’n glas ongewassen gebruikt zou worden voor een volgende klant.

  3. Dorien

    Toch knap dat ze toen al ijs konden maken. Ik weet nog dat de ijsboer langs kwam en mijn eerste ijsje, een hoorntje, vijf cent kostte. Trouwens , dat doorgeven van een ijsglaasje…Hier ging een stuk kandijsuiker van mond tot mond in de herberg, waar de vrouwen koffie uit een schoteltje dronken. Ook verre van hygienisch ;.)

  4. mizzD

    Hahaha.. en iedereen zich maar afvragen waar ze zo ziek van geworden waren..! 😆 Lekker hoor, een ijsje.. maar níét uit een glaasje dat net iemand anders heeft uitgelikt.. gadver!!

  5. Yova

    Dit heb ik nooit van gehoord. Weer eens te leuk om te lezen. Ijs is zeker lekker. Om in te likken is niet gunstig. Leuk filmpje om laten hoe hoe vroeger het was geweest. Alvast fijne week gewenst.

  6. Karel

    mogge Hans
    een lekkere maar gevaarlijke uitvinding en geen knapperig hoorntje
    ik geef totaal niet om een ijsje , kan me de laatste niet eens meer herinneren 🙂

    geniet de dag

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *