Dit weekend in de Gouden terugblik “ Raymond Douglas Davies ” hij is geboren op 21 juni 1944 in Fortis Green, Londen en viert vandaag zijn tachtigste verjaardag.
Hij is een Engelse zanger en entertainer en bekent geworden onder zijn artiestennaam Ray Davies.
Ray Davies was de zanger, hoofdsongwriter en ritmegitarist van The Kinks,
een van de langstlevende Britse Invasion-rockgroepen van de jaren zestig.
In feite waren de Kinks altijd slechts een back-upgroep geweest voor Davies, die bijna al hun liedjes schreef en zong met slechts af en toe een bijdrage van zijn broer Dave,
die slaggitaar speelde in de groep.
Op verschillende momenten maakte Ray Davies opmerkingen over het ontbinden van de groep en solo verder te gaan, maar kwam hij niet verder dan jarenlang als solocredit voor de
soundtrack van zijn film Return to Waterloo uit 1985 (die hij schreef en regisseerde),
ook al de muziek klinkt net zo veel als de Kinks als die op elke gewone Kinks plaat.
In de jaren negentig werden de Kinks echter geleidelijk inactief en Davies zette andere
projecten voort, te beginnen met zijn semifictieve memoires uit 1995, X-Ray.
Hij ondersteunde het boek met een reeks concerten met als ondertitel Storyteller,
waar hij klassieke Kinks liedjes speelde, uit het boek voorlas, verhalen vertelde en nieuwe
liedjes presenteerde.
De Storyteller concerten legden de kiem voor een aantal projecten, waaronder de gelijknamige terugkerende serie van muziekkabelnetwerk VH1.
Davies bracht zelf een boek uit met de titel Storyteller, gevuld met korte verhalen en een album met dezelfde titel waarop een van zijn akoestische soloconcerten werd vastgelegd.
Die plaat was zijn eerste soloalbum sinds Return to Waterloo en werd uitgebracht in het
voorjaar van 1998.
Eind 2005 bracht hij de benefiet-EP Thanksgiving Day uit en gingen alle netto opbrengsten naar muziek educatie programma’s in New Orleans.
Een jaar later verscheen het volledige album Other People’s Lives.
Working Man’s Café is zijn vierde studioalbum dat werd uitgebracht in Groot-Brittannië op 22 oktober 2007.
Een dag eerder, op 21 oktober, werd een promotie-exemplaar van tien nummers van het album (minus bonustracks “Hymn for a New Age” en “The Real World”) “weggegeven” bij de krant Sunday Times in het VK.
Het album werd op 19 februari 2008 in de VS uitgebracht op New West/Ammal Records.
Het café op het album is Lane Cafe, gelegen op loopafstand van Konk Studios.
In 2009, bracht Davies koororkest arrangementen uit van enkele van zijn hits voor The Kinks Choral Collection.
Hij wijdde zich vervolgens aan See My Friends, een albumproject waarin hij zijn catalogus
opnieuw bekeek met de hulp van bewonderaars als Bruce Springsteen, Metallica, Alex Chilton, Black Francis, Jackson Browne en Spoon.
Hij publiceerde in 2013 een tweede memoires, Americana, na de release ervan werkte hij aan het omzetten van het boek in liedjes en nam hij in de loop van 2016 een album op met de Jayhawks en dat resulterende Americana dat verscheen in april 2017.
Ook dat jaar werd hij geridderd door prins Charles.
Een vervolg op zijn op memoires geïnspireerde release, Our Country: Americana Act 2,
verscheen in 2018.
Dit weekend is hij met het nummer “Working Man’s Cafe” de Gouden terugblik van dit weekend in de Bankshow.
Goed nummer en een heel terechte Terugblik van jou.
Ik blog even niet, maar kom wel bij je langs. Hoop dat het goed gaat met je gezondheid. Houd vol, hè?
Lieve groet ♥
De naam komt me wel bekend voor maar het muziek dan weer minder. Het moet wel een grotere hit gehad hebben dat de naam me toch heel bekend voor komt.
een terechte gouden terugblik Hans
prettige dag
Schoonzoon heeft in een bandje gespeeld
Leuk lied
Kinks Tribute Compilatie Mezz Cafe 2011
Wow! samen te spelen met Bruce Springsteen, Metallica, Alex Chilton, Black Francis, Jackson Browne en Spoon. Dat zegt alles!.
Dit liedje kende ik niet maar ik vind het mooi! Leuke tekst ook. Het schetst echt een beeld.
Goeie vrijdagochtendmuziek, Hans!
Lie(f)s.
Onbekend voor mij, klinkt goed.
Aah.. The Kinks.. waar is de tijd gebleven! Een grote naam hè, Ray Davies.. en alweer 80!
Een niet bekend nummer van een groot artiest. Altijd leuk iets van the Kinks of Ray Davies solo te horen.
mogge Hans
en vaak was het café van de werkende man zin baas , in de kroeg uitbetalen , en vanzelf wat spenderen
of dat vandaag de dag nog voorkomt , geen idee
mooi stukje muziek wel
geniet de dag
Vandaag ga ik aan het einde van de working day ook naar het cafe.
Love As always
Dimario
Een bekend geluid uit die tijd, maar veel betekenis hebben ze niet gekregen in de pophistorie.