’t Hammetje, ja hoor.

Gisteren nog even door moeten trappen, maar dan heb je ook wat.
Even terug in de geschiedenis want op 9 december 2020 schreef ik al over ’t Hammetje.
Op wikipedia is ook het een en ander te lezen over ’t Hammetje, wat er nu maar troosteloos en verlaten bij staat.
Geen leven meer te bekennen, de eigenaar overleden, men zegt door al het gedoe.
De dieren zijn geruimd en de boerderij is door onverlaten in de brand gestoken.
Alles want nu nog rest zijn hekken en nog eens hekken, prikkeldraad en soms een activiteit.
Maar van de glorie van wel eer is eigenlijk niets meer over.
De folly of follie of zoals in Nederland wel genoemd vermaaksarchitectuur, is iets dat een niet-conventioneel gebouw of bouwwerk is en uitsluitend een decoratief, kunstzinnig of ludiek doel dient.
Dat was de insteek van ’t Hammetje, niet wetende dat zijn vermaaksarchitectuur gebouwen echte ruïnes zouden worden.
Er worden wel plannen gemaakt voor ’t Hammetje, die dan weer worden gewijzigd.
Dan lijkt er soms een langgekoesterde wens van veel Vathorsters in vervulling te gaan.
Het laatste wat ik heb vernomen is dat rond het gebied van het ’t Hammetje hoogstwaarschijnlijk binnen nu en een paar jaar omgevormd tot speel-, fiets-, wandel- en sportplek.
Zal maar niet te vroeg juichen, ik had het liever gezien zoals het was bedoeld.


Het eerste wat ik tegen kwam.

’t Hammetje, toen geluk nog gewoon was.

De vroegere toegangspoort.

Een van de Willems toren, achter de struiken.
>
Een rommelig erf.

Met moeite een stukje vijver, zonder watervogels.

Het hek hermetisch opslot.

Het laatse leeuwtje, andere is vernield, bewaakt ’t Hammetje,
Maar symbolisch met de ruch richting Amersfoort.

Nog een stukje van de vijver, ik fiets maar verder.