De fabriek aan de Arnhemseweg 47 te Amersfoort werd gebouwd in 1919 en het pand oorspronkelijk een woonhuis met timmerwerkplaats was.
Opgericht in 1927 zorgt Nevima (Nederlandse Vilt Maatschappij BV) al vele jaren voor de
ontwikkeling van een product met bijzonder prettige en duurzame eigenschappen.
En in 1929 vestigde de besloten vennootschap Nevima zich er met een viltfabriek.
In de loop van de jaren is het aantal vilttoepassingen zo veelzijdig geworden, dat geen kunststof of rubber het kan evenaren het bedrijf verhuisde en is nu gevestigd aan de Neonweg 10.
Vanaf 1986 zat er plantenzaak, toen het pand dreigde over te gaan naar een klussenbedrijf,
kochten in 2005 Jacques Vink, die samen met zijn partner Ellen Schouten het aangebouwde woonhuis bezitten het pand op.
Vervolgens begonnen de ideeën te borrelen over wat te doen met het pand.
Het resultaat was in 2006 een succesvolle culturele onderneming, die druk bezocht wordt door plaatselijke, landelijke organisaties en ook particulieren.
Exposities, cursussen, de buurtborrel, maar ook vergaderingen van de gemeente en
bedrijfstrainingen vonden hier plaats.
Jacques en Ellen ontvingen geen subsidie, ze deden het zoals ze zeggen, het als een fulltime hobby, met ongelooflijk veel onbetaalde uurtjes erin.
De winst die werd behaald met de verhuur aan het bedrijfsleven werd teruggestopt in de
Stichting Oude Viltfabriek, voor het mogelijk maken van minder draagkrachtige activiteiten de exposities en het buurtwerk.
Of om de locatie ter beschikking te stellen aan organisaties zoals Cliniclowns.
De oude fabriekshal werd omgetoverd tot een prachtige grote ruimte met veel licht, glas en een houten vloer.
Naast de ‘beweeglijke” activiteiten zijn hier door het jaar heen tien exposities te zien, met een mix van beeldend werk van kunstenaars in en buiten Amersfoort.
Neem bijvoorbeeld de Expositie “Viltketting” van december 2013.
Voorwaarde bij het exposeren is dat het werk passend is op deze plek, er moet een zekere rust in zitten.
De opening van de exposities vindt altijd plaats tijdens de KunstKijkRoute, met een Eemlandse koffietafel en daarna zijn deze op afspraak te bezichtigen.
Toen het wijkcentrum De Driehoek ging sluiten, zijn Jacques en Ellen aan het onderzoeken hoe zij met De Oude Vilt- fabriek zowel economisch als sociaal wijkverantwoord hun plek in de wijk konden blijven innemen en tegelijk ook trouw kunt blijven aan de eigen formule.
Jacques Vink formuleert die kerngedachte als volgt: “elke activiteit in De Oude Viltfabriek moet voldoen aan het motto locatie van de glimlach” .
Als je hier bent geweest en een dag, week of jaar erna denk je eraan terug,
dat je dan een glimlach krijgt.
Omdat je iets hebt gedeeld, gekregen of mee hebt gemaakt hebt, dat in de toekomst een
glimlach geeft.
Helaas is de De Oude Vilt- fabriek al jaren gesloten en Ellen Schouten is op 18 januari 2017
overleden.
De Oude Vilt- fabriek heeft nu een woonbestemming, waar de oude ziel van vroeger misschien nog wel voort leeft.
Nederlandse Vilt-maatschappij nv Nevima.
Bord aan de gevel van de De Oude Vilt- fabriek.
De Oude Vilt- fabriek is een woning.
Video: KunstKijk’n De Oude Viltfabriek, door AmersfoortGezien.
Het is een prachtig gebouw en dat moet zéker een goede bestemming hebben. Gelukkig heeft het dat ook.
een mooi gebouw met een geschiedenis Hans
en met een mooie herbestemming
Prettige avond
Een interessant stukje geschiedenis.
Het filmpje geeft een mooi beeld en de viltfabriek wel een mooie plek om te wonen
Zelf de schilderijen nog even recht hangen…schoot gelijk in de lach.
Fijne dag
Een levenswerk van die mensen.. maar als die er hun tijd niet meer in kunnen steken, wordt het maar al te vaak snel gemakkelijk verkocht en dan tot woning gemaakt. Terwijl zóveel mensen er plezier van hebben gehad en de stad er goede sier mee kon maken.. echt wel zonde dat niemand dat over kon nemen en het weg is.
Wat een bijzonder verhaal. Prachtig pand. Van die glimlach, zo intens lief.
Wat een fantastisch paar die dit jarenlang volhield
‘Een passie’, Hans, kan véél doen!
Lie(f)s.
Het is een prachtig gebouw. In Goes zou zoiets ondertussen afgebroken zijn en er stond binnen no time een moderne blokkendoos.
Wat is er toch veel ‘ouds 0 moois’ verloren gegaan eigenljik hè…
Het hergebruik juich ik altrijd van harte toe
Jammer dat het nu niet meer als zodanig gebruikt wordt en niet meer te bekijken is . Hier zitten toch veel herinneringen in.
mogge Hans
wat een enorme overgang van exposities en activiteiten naar woonhuis
van die viltfabriek had ik niet eerder gehoord
geniet de dag
Prachtig, je kunt niet anders zeggen over het gebouw. Ik heb even gekeken waar het zat, maar ik ben er nooit geweest, wel vlakbij zie ik. Bij die rotonde heb ik vorige week nog gereden.
Love As Always
Dimario
Ik krijg een glimlach naar het kijken op de foto van het keimooie huis.
vilt, ik zie die stof graag en een vilten hoed vind ik zo mooi
Wel raar dat het in een woning gemaakt word
Een @->- voor U.