Peter heeft deze week een mooi verhaal geschreven over zijn kindertijd over zijn oom die zo mooi kon vertellen.
Zo’n oom had ik ook, oom Jan de broer van mijn vader hij kon ook altijd heel goed vertellen en had ook altijd wel een verhaal.
Hij kon je als kind volop boeien over wat hij in zijn leven had meegemaakt, de tweede wereld oorlog en dat hij na de oorlog als soldaat werd uitgezonden.
Mijn vader was heel anders, vertelde wel dingen maar vaak deed hij dat dan graag een op een met je, als het zo uitkwam.
Later aan de kinderen leek het wel of hij makkelijker vertelde over zijn jeugd, zij wilde dan ook graag naar opa want hij vertelde spannende verhalen.
In die tijd heb ik meer over hem gehoord, maar ook geleerd dan in mijn jongere jaren.
Net of er een soort van bescherming was weggevallen van hem.
Zo heb ik de oude fotoboeken nog in mijn bezit van mijn ouders uit hun en mijn jeugd.
Op een dag toen ze al aardig op leeftijd waren, heb ik samen met hen de fotoboeken van hun ouders, hun jeugd dus doorgelopen.
Heb het allemaal op papier gezet, van wie staat er op de foto, wanneer was dat en wat gebeurde er.
Die dag was een rijke dag, heel veel indrukken en herinneringen zijn toen boven gekomen.
Een dag die blijvende indrukken heeft achter gelaten, zo zag ik aan mijn ouders dat hun jeugd die dag voorbij was gekomen.
Fotoboeken vol herinneringen.
Helaas heeft mijn zuster alle oude foto’s van mijn ouders meegenomen. En daar heb ik geen contact mee.
Ja, ik heb daar weinig mee, of eigenlijk helemaal niks. Ik kijk vrijwel nooit in fotoboeken. Weggooien zou ik ook niet doen, maar weten wie wie is boeit me echt niks.
Met het recent ovelrijden van mn opa vind ik een fotoboek nog even te heftig, maar ik herken wel de blije herinneringen die ik altijd boven haal als ik foto’s zie. Vooral een camping waar ik in een bepaalde periode veel kwam is er zo 1. Misschien over een paar maanden ga ik weer eens bladeren.
Herkenbaar. Ik koester ook de mooie herinneringen. Ze zijn zo mooi. Lieve groet.
foto’s roepen herinneringen op en geven je vaak een andere kijk op de dingen Hans..
een trouwfoto van mijn ouders en foto’s op wat oudere leeftijd heb ik nog wel ..
maar de andere zijn hoogstwaarschijnlijk verloren gegaan
prettige dag
Leuk dat je als blogger elkaar kunt inspireren.
Mijn vader heeft als kind een moeilijke, zware jeugd gehad. Hij sprak daar zelden over. Pas toen mijn broer en ik op eigen benen stonden, begon hij er wel eens over. Foto’s van hem als kind zijn er niet.
Ik heb nog brieven bewaard van mijn oma en favoriete tante. Al meer dan 20 jaar geleden overleden maar ik hecht er meer waarde aan dan aan een gouden armband.
Wat een mooie laatste zin heb je geschreven…
Lieve groet
Ja.. wij hadden ook zo’n oom.. kon heel onderhoudend en spannend vertellen over de tijd van toen.. het enige was dat er nooit een clou aan z’n verhalen zat. Zat je helemaal in zo’n verhaal en ging het als een nachtkaarsje uit haha!
Wij zijn een echte foto-familie.. m’n vader had vroeger z’n eigen doka waar ie zelf fotootjes ontwikkelde en afdrukte.. heb ik er ook nog van, van m’n allereerste cameraatje, gewonnen met vissen hahaha. Ik zal m’n foto’s zelf ook noooooit wegdoen.. dat zou voelen als het wissen van m’n verleden. Maar na mijn dood..? ach, dan ben je zélf compleet voltooid verleden tijd hè.. dan mogen de achterblijvers bepalen wat ze ermee doen.
Groetjesss!
Ooit dagenlang bezig geweest om al mijn foto’s te digitaliseren en te ordenen. Met als gevolg dat ik er nooit meer naar kijk. Maar soms komt er nog wel een herinnering naar boven die ik dan even moet beschrijven.
leuke herinneringen Hans, maar soms denk je wat moet ik ermee, en ik heb ze vorig jaar allemaal weggedaan
Oude fotoboeken hebben wij niet. Wel onze ouders hebben wel. Het is altijd wel leuk terug te kijken. Ook zatte en witte foto van vroeger. Was ik nog kind. Fijne dag.
ik bewaar ook oude foto’s. Mijn moeder heeft enkele boeken vol.
Herinneringen zijn en blijven toch bijzonder. Sommige mensen hebben zoveel meegemaakt, dat het moeilijk te beseffen is.
Love As Always
Di Mario
leuk zo’n fotoboeken,
de herinneringen komen inderdaad naar boven…
en een leuke oom, dat heeft ook wel iedereen zeker(hoop ik)
Een @->- voor jou.
Foto’s kunnen hele verhalen vertellen. Koesteren dus die fotoboeken
Gelukkig hebben wij die ook nog…oudste zus heeft ze
Zij weet ook het meeste te vertellen over vroeger…heerlijk is dat
Groetjes
Kleine zwart-witjes die me nauw aan ’t hart liggen worden hier ook bewaard, Hans. En heel af en toe, vind ik in een lang-geleden-gelezen-boek een bladwijzer, een briefje dat oma toen schreef… ‘k Pink een traantje weg…
Lie(f)s.