Dit weekend wel een heel bekend persoon in de gouden terugblik, zou haast zeggen wie kent haar niet.
Naast dat Dame “Diana Rigg” behoorde tot de “Royal Shakespeare Company”, speelde ze
“Emma Peel” in de Britse spionage “The Avengers” in het Nederland “ De Wrekers” genoemd en in de jaren zestig was een James Bond meisje, maar na wat speurwerk heeft ze ook gezongen.
Ze werd geboren op 20 juli 1938 in Doncaster, South Yorkshire, Engeland.
Ze is nu tachtig jaar geworden en is nog steeds een actieve vrouw.
Haar ouders, Louis Rigg en Beryl Hilda, waren verantwoordelijk voor haar fatsoenlijke
opvoeding, daar stonden haar ouder voor.
Ze bracht het grootste deel van haar jeugd door in Bikaner, India vanwege de baan van
haar vader in India.
Er is echter niet veel bekend over haar vroegere kinderjaren en zelf heeft ze er niets
over verteld.
Desondanks zal het niet verkeerd zijn om te zeggen dat de fatsoenlijke opvoeding die ze heeft gehad een belangrijke rol heeft gespeeld in haar succes.
Op dezelfde manier, de manier waarop ze haar talenten en vaardigheden heeft getoond, valt niet te ontkennen dat ze geweldige onderwijsfaciliteiten heeft gehad om haar talenten in de juiste richting te sturen, te ontwikkelen en te begeleiden.
Het heeft haar zeker geholpen om te bereiken waar ze altijd al van had gedroomd.
Gedurende haar hele loopbaan heeft ze altijd haar top professionaliteit behouden ten opzichte van haar werk.
Haar werk is altijd bewonderenswaardig en haar harde werk reflecteert hoe goed ze het doet in haar carrière, want ze is nog steeds actief.
Ze heeft altijd een fatsoenlijk en bewonderenswaardig beeld behouden in haar hele carrière zonder geruchten en controverses aan te trekken.
In plaats van ongewenste aandacht te trekken, heeft ze dag en nacht gewerkt om haar droom te verwezenlijken en iedereen doet geloven dat ze er geen belang bij heeft om een
controversiële figuur te worden.
Ze volgde de bij de Royal Academy of Dramatic Art haar opleiding.
Van 1959 tot 1964 trad ze op met het Royal Shakespeare Company.
In 1965 deed ze auditie voor de populaire Britse televisie spionagereeks The Avengers en
belandde in de rol van de goed gevormde, geheim agent missis Emma Peel, waar ze na jaren mee stopten om aan haar carrière te werken en een filmrol op groot scherm te vergaren als missis James Bond bij de geheime dienst van “Hare Majesteit service”.
Tussen de jaren zestig en tachtig was haar theatrale film- en televisiecarrière erg breed.
Onder haar onderscheidingen won ze een BAFTA TV Award voor Beste Actrice in 1989 voor de BBC miniserie “Mother Love” en een Emmy voor haar rol als “Mrs. Danvers” in de televisieserie “Rebecca” in 1997.
En ze werd werd een Dame Commander van het Britse Empire in 1994.
Sinds 2013 staat ze bekend om haar gastrol als “Lady Olenna Tyrell” in de “Game of Thrones” van HBO, waarvoor ze werd genomineerd voor een Emmy award in 2015.
Haar succes heeft ze toch voor het grootste deel aan de televisie te danken, daar heeft ze het gemaakt.
Er is nauwelijks een mannelijke babyboomster in leven waarvan het hart niet sneller klopte bij het zien van haar Emma Peel, de slanke in catsuited geklede ster van “The Avengers”,
een spionage serie uit de jaren 60.
Ze kreeg al vroeg in haar carrière te maken met vreselijke mannelijke fans,
wat ze wel een beetje beangstigend vond, vertelde ze toen midden twintig was.
Ze wist niet precies wat ik moest doen met die mate van lust, ook al was ze in Londen naar de toneelschool geweest en was ze “niet” naïef.
De bekendheid die ze kreeg was voor haar een beetje een schok.
Het schokkende was ook voor haar om erachter te komen dat ze minder werd betaald dan de cameralieden van de show.
Ze protesteerde wel, maar helaas, ze merkte dat ze alleen stond.
Er was geen binding tussen de mensen en niemand steunde haar.
Hoewel haar costar, “Patrick Macnee” ‘erg’ aardig tegen haar was, kwam ze er achter dat hij zijn nek niet zou uitsteken voor haar.
Hij kreeg waarschijnlijk wel potten met geld en was erg blij met zijn salaris, en die wilde hij niet verspelen.
Nadat ze in 1968 haar “catsuit” had verruild voor een rol als Bondmeisje de enige die de spion liet landen en missis Bond werd.
De film was 1969’s “On Her Majesty’s Secret Service”, waarin “George Lazenby” de rol van 007 speelde voor zijn eerste en laatste keer.
Ze had geen hoge pet van hem op, George was onbeproefd, ongeschoold, hij was een mannelijk model, geen acteur.
Ze werd binnen gehaald om hem te helpen en hem zijn James bond persoonlijkheid te geven.
Helaas, het werd geen succes en missis mevrouw Bond werd al snel weggestuurd.
Gelukkig ging het in haar rol als de stekelige “Queen of Thorns” in de serie “Game of Thrones” veel beter, maar ook veel langer, door de 18 afleveringen door de jaren heen verdienden haar drie Emmy nominaties en vonden haar een vriend in “Conleth Hill”, de eunuch van de show.
Hij is een geweldige tuinman vertelde ze, hij heeft deze enorme tuin in Ierland waarvan ik denk dat hij het zelf doet.
Ze tuiniert niet zelf, dat is niet haar ding, de planten kijken haar een beetje aan en verwelken spontaan.
In plaats daarvan is ze gek met haar kleinzoon Jack, de zoon van haar dochter “Rachael Stirling” die ook actrice is en Jack verblijft regelmatig bij haar in haar huis in Londen of haar kasteel in Frankrijk.
Ze heeft ook twee boeken uitgegeven: een verzameling Engelse poëzie genaamd
“So to the Land” en “No Turn Unstoned” een hilarische compilatie van vervelende berichten van theatercritici zoals “John Simon”, die ze ooit ‘die lelijke Hongaar’ noemde.
En dan is er ook nog haar passie voor het vliegvissen, dat ze ‘de Mozart van vissen’ noemt, het is heel delicaat en precies.
Een weinig bekend feit is dat ze kan zingen, in het begin van de jaren zeventig nam ze een nummer op dat ze speelde in “Tom Stoppard” zijn toneelstuk “Jumpers” dat werd gespeeld in het
Lodens “Old Vic Theatre” .
Maar ook heeft ze gezongen in films zoals in de film uit 1981 van “Agatha Christie” met de titel “Evil Under the Sun”.
Haar eerste single werd in 1972 uitgebracht en in 2002 een heruitgave op cd.
Men zegt dat haar zangpercentages ergens tussen “Elizabeth Taylor” en “Julie Andrews” liggen.
Maar eerlijk gezegd daar lag haar kracht ook niet, het was een onderdeel van haar acteerwerk.
Daarom was het best lastig om haar cd te bemachtigen, gelukkig was er een Brit die zijn
exemplaar wel wilde verkopen, maar de levering gaf wat vertraging en komt ze volgende week met terug in de Show met het nummer “Forget Yesterday” wat door “Marc Wilkinson” en
“Tom Stoppard” werd gecomponeerd.
Dus voor dit weekend heb ik gekozen als Gouden terugblik voor het nummer
“Every Day A Little Death” uit de film “ A Little Night Music ”, waar van het de titelsound is.