in de Haven gaat alles altijd anders dan je zou denken.
Je zou het niet zeggen, zucht Hans, maar het is inmiddels al een paar dagen zomer.
Het is al even geleden dat we een echte zomerse dag hadden.
Oma zegt, denk dat je in de war bent, het is toch prachtig zomerweer.
Het lijkt het alsmaar warmer te worden, jassen en vesten zijn ondertussen opgeruimd.
We hopen dat het in juli en augustus toch ook zo zomers gaat worden, want dan willen we op vakantie.
Ik loop wel eens in mijn bloes naar buiten, nou dat had ik beter niet kunnen doen, op het zelfde moment kwam de regen uit de hemel, moppert Hans.
Mijn vader zaliger zei altijd, ik ga in augustus op vakantie, op een of andere manier volgen wij zijn advies nog steeds op.
We hebben nog een meer dan een maand de tijd dat het augustus is, dan gaan we echt weg en hopen dat vader zaliger gelijk krijgt.
Hoe dan ook Hans, bekijk het weer eens wat beter.

Het was afgelopen zaterdag een mooie lentedag om te fietsen.
gisteren 21 juni schreef ik, over het Stoomgemaal Arkemheen.
Wat ik nog niet heb bezocht is het bezoekerscentrum op de bovenverdieping kun je daar wel een expositie te bekijken.
Zo stonden ook buiten het een en ander aan kunst opgesteld, denk dat het er voor de verkoop stond, maar zeg er geen prijskaartje op zitten.
Het zijn allerlei kunstwerken van deelnemers en docenten van Kreativiteitscentrum De Brink.
Zij bestaan 25 jaar en hebben een uitgebreide expositie neergezet met als thema Polderkunst.
Als het een opendag is zijn er verschillende activiteiten zoals, een letterspeurtocht met een
polderprijsje als het goede woord wordt geraden.
Stoomboot Johannes ligt aan de steiger om met liefhebbers het ruime sop te kiezen.
Schipper Kees vaart en vertelt een halfuurtje over de omgeving.
Zaterdag 14 mei is het Nationale Molen- en gemalendag en Nationale Vogelweek.
Op deze dag is het stoomgemaal van 11:00 t/m 16:00 uur onder stoom te zien en bewonderen.
Terug in de tijd met verhalen van toen in geuren en kleuren.
Dit was het dan, een fietstocht met een verhaal.

Het weidse uitzicht is toch wel heel mooi.

Polderkunst op doek.

Polderkunst in een kleurige vorm.

Op weg naar huis, richting de Zeedijk.

Rechts het nieuw elektrische gemaal, bouwjaar 1983.

Tot ziens stoomgemaal.

Tot ziens elektrisch gemaal.
Je kunt er met de auto komen, er is parkeerplek.

Stoomboot Johannes ligt netjes aan de steiger.
Een romantische foto.

Fietsen over de Laak, de grens van Utrecht en Gelderland.

Hekjes op het fietspad om de snelheid te verlagen om veiliger te kunnen oversteken.

De laatste, ben over de brug.

Gisteren was de operatie aan de duim en pink van rechter hand.
Over de springvingers operatie ik heb er al eens een logje op 22 juni 2021 geschreven.
De operatie is goed verlopen, gisteravond lastig type op de pc en andere dingen gingen ook minder vanzelf.
Het was afgelopen zaterdag een mooie lentedag om te fietsen.
Donderdag 16 juni schreef ik, dat ik richting het avontuur ging.
De bestemming is het Stoomgemaal Arkemheen.
Het stoomgemaal is geopend voor publiek ik was welkom ondanks dat ik krap in de
openingstijd zat.
Het is natuurlijk een mooi stukje industrieel erfgoed als je zo rond loopt en de machines bekijkt.
Op Wikipedia staat voldoende technische informatie over het Stoomgemaal Arkemheen.
Maar het is een uniek monument het enige nog werkende gemaal met buitenschep raderen in Europa.
Het stoomgemaal is 100 jaar lang onafgebroken in bedrijf geweest.
In 1983 werd het malen overgenomen door een elektrisch gemaal, wat dichter bij de dijk staat.
Als het stoomgemaal onder stoom staat tijdens maaldagen, kunt je al je vragen kwijt aan de
vrijwillige stokers en machinist, als de zaak niet onder stoom ligt.
Buiten kunnen kinderen mee heen en weer met een kleine stoomtrein op 100 meter rails en bij mooi weer vaart Jans stoombootje op het Nijkerkernauw.
Morgen het laatste logje over het fietstochtje.
Dan zit ik nog steeds in de lappenmand.

Waar was ik gebleven?
Hier, bij de werkelijke stoommachine.

Olie op voorraad, tegen het piepen.

Prachtige telefoon van bakeliet met draaischijf.

Stoommachine met glimmend koper.

de stoom voedingspomp, doceert stoom naar de stoommachine.

De brandstof steenkool om de stoomketel te verhitten.

Het kolenhok, stopt men lastige bezoekers in.

Achterzijde van het gemaal.
Onder de rode pijl zijn twee half ronde deuren,
daar achter zitten de vlampijpen van de stoomketel.
Via deze deuren worden de vlampijpen schoongemaakt.

De schoorsteen staat er na 100 jaar nog fier bij.

Het weidse uitzicht is toch wel heel mooi.

De waterstand in de polder is in orde.

Het was afgelopen zaterdag een mooie lentedag om te fietsen.
Gisteren 15 junischreef ik, dat ik richting het avontuur ging.
De bestemming is het Stoomgemaal Arkemheen.
Fietsend over de Zeedijk zie ik het stoomgemaal aan de horizon verschijnen, ik ben op de goede weg.
Als ik het stoomgemaal in mijn gezichtsveld heb zie ik dat de vlag uithangt en er mensen
rondlopen.
Dat is leuk het stoomgemaal is geopend voor publiek, oeps ik kom een kwartier voor dat men gaat sluiten.
Maar de vrijwilliger zegt, geen probleem ik moet toch nog opruimen.
Van schrik koop ik een ijsje in plaats van een kopje thee.
IJsje in een hand en de andere het fototoestel, maar ik heb gelukkig tijd genoeg om rustig rond te lopen.
Het voordeel was wel dat ik nu de bijna de enige bezoeker nog was en dan maak je leuke foto’s zonder mensen.
Volgens de informatie, kon de polder tot 1863 op een natuurlijke wijze het polderwater
afwateren op de toenmalige Zuiderzee.
In dat jaar werd voor de afwatering een windmolen “Hertog Reijnout” gebouwd.
Het stoomgemaal is in 1883 gebouwd om een gebied van ca. 3.000 ha te bemalen.
De stoommachine is in 1882 gebouwd door Backer & Rueb.
Het is altijd wel een beleving om de oude techniek te zien, glimmende koperen buizen en alles goed in het vet.
Volgende week dinsdag nog een volgende logje.
Dan zit ik in de lappenmand met weer springvingers.

Gisteren al gezien, stoomgemaal is te bezoeken.

Een leuk bewoond huisje.
het is de onderbouw van de windwatermolen die er eerst stond.

De schepraderen met zicht op de polder.

De prachtige stoomketel.

Machinekamer.

De tandwielen zijn van gietijzer, weegt 4000Kg.
De diameter is 5,2 meter, met 144 beukenhouten blokken.

Samen drijven ze de schepraderen aan.

Gereedschapsbord met gereedschap.

Draadtappen om schroefdraad te snijden.

De stoommachine moet ook regelmatig met olie en vet gesmeerd worden.

De werkelijke stoommachine.

Nog wat sleutelen.

Het was afgelopen zaterdag een mooie lentedag om te fietsen.
Gisteren schreef ik, op de fiets stappen en te gaan genieten van het buiten gebeuren.
De bestemming is “Het Nijkerkernauw” een van de randmeren tussen Gelderland en Flevoland.
Via Zevenhuizen waar ik gisteren 14 juni over schreef.
Aangekomen op de Oostdijk, ben ik op mijn gemak op een logbankje gaan zitten en nam de
omgeving maar eens goed in me op.
De route rechtsaf trok mijn aandacht, ik was eruit en fietste die kant op.
Richting Nekkeveld, dat is een buurtschap in de polder Arkemheen dat tot de gemeente Nijkerk behoord.
Het is mooi fietsen een kant van de dijk het water en andere kant de mooie polder waar de
dierlijke bewoners graag van zich laten horen.
Op de dijk is op verschillende plekken te zien op welke plaatsen er dijkdoorbraken zijn geweest.
Het water is nu zo rustige maar dat was in januari 1916 heel anders, de eerste maand van dat jaar verloopt bijzonder stormachtig.
Water stuwt vanuit de Noordzee richting de Wadden,
waardoor veel water de Zuiderzee instroomt.
Naast de verhoogde waterstand, waait er een ongunstige noordenwind.
Deze wind stuwt het water nog verder omhoog en golven slaan tegen de dijken.
Het rampscenario vind in de nacht van dertien op veertien januari plaats, de dijk breekt door en geeft het water de vrije loop.
Delen van Bunschoten-Spakenburg en ook Eemdijk worden zwaar getroffen door deze
stormvloed.
Golven van meer dan drie meter razen met drieëndertig meter per seconde het dorp in.
Ook het Spui loopt onder en van de 176 botters raakt een deel zwaar beschadigd.
Botters liggen op de kade, drijven door het dorp en beuken huizen kapot.
Spakenburg is verandert in een rampgebied, de wegen staan onder water.
Tussen Bunschoten en Spakenburg is er geen plekje meer droog.
De Dorpsstraat is veranderd in een kanaal.
De polder is nu een oase van rust, er is een variatie aan vegetatie en dieren, zoals de Gruto, Roerdomp, Tureluur en zo maar verder.
De bestemming die is wil gaan bezoeken komt ook in beeld, het is Stoomgemaal Arkemheen.
Een leuk bezoek zal volgen, maar dat is voor morgen.

De polder Arkemheen.

Wat is het vredig.

watersnoodramp januari 1916.

Informatiebord over de polder.

Buurtgemeenschap Nekkeveld.

De bestemming komt dichterbij.

Dat is boffen, nog geopend.