Befehl ist Befehl, zo was het wel.
Het vervolg over gisteren.
Mijn vader was verbaast over deze uitdrukking.
Want las de Duitsers die controleerde in de spertijd zijn papieren die dan in orde waren kon hij door gaan.
Waren de Duitsers op razzia liep hij de kans om te worden gearresteerd te worden en op transport te worden gesteld.
Zo kwamen ze ook in huis en daar stond de kist met wat spullen van mijn oom die was vermoord in kamp Dora.
Mijn oma had meer van zich af moeten bijten zei mijn vader wel, maar het verdriet was te groot.
Zo had mijn vader door zijn vrijstelling wel de mogelijkheid om tijdens de spertijd over straat te gaan.
Hij bracht onder andere de verzetskrant “Ons Volk” rond.
Zag op wikipedia dat de krant in 1943 uit werd gebracht, maar het origineel wat ik hier heb kwam al op 2 april 1942 uit.
Hij vertelde dat mensen achter de brievenbus lagen en de krant weggriste.
Door zijn papieren had hij een bescherming, maar het was niet zonder gevaar.
Het is voor mij vaak niet te begrijpen wat hij tussen zijn jonge jaren heeft mee moeten maken.
Hierbij plaats ik een krantje “Ons Volk”, klik er op om te vergroten.
Lees de tekst en merk de propaganda van de Duitsers.
Ja, op Wikipedia kan alles bijgewerkt worden net zo lang tot alles klopt. Het is dus niet altijd waar wat er staat, het geeft meestal een indicatie. Nooit meer oorlog, voor altijd vrede!
Wat moet dat verschrikkelijk zijn geweest…
Wat mooi dat je dat nog hebt, dat ‘krantje’.. daar hebben mensen hun leven voor gewaagd hè.
Bevel is bevel is nu eenmaal zo in militaire situaties.
Hopelijk komen die tijden nooit meer terug.
En tegen een Befehl kon je je maar beter niet verzetten.😯
Dit moeten we dus nooit meer willen…meemaken
Ook de mijnwerkers pleegden verzet, dat heeft ook velen het leven gekost…
Dag Hans,
ik sla het even over.
Ik heb er elk jaar moeite mee…
Groetjes, Marlou
afschuwelijk Hans wat mensen mee hebben moeten maken,
een r eden te meer om te zorgen dat er nooit meer oorlog komt
Ja, wat mensen hebben moeten meemaken in die tijd, daar kunnen wij niet veel van begrijpen. Ik snap nu nog niet hoe mijn opa en oma uit Roemenië konden geraken zonder gepakt te worden.
bijzonder krantje, gevaarlijk om daar mee gevonden te worden. Maar goed dat het toch verspreid werd, want er waren zeker mensen die er moed uit putte.
Love As Always
Di mario
ja, en ik denk als er nu oorlog komt, dat het nog erger is, ze weten teveel en hebben teveel
-€en @->- voor jou.
Een oorlog is verschrikkelijk Hans, wij kennen natuurlijk alleen de verhalen en beelden uit die vreselijke jaren, en daarvan worden we niet vrolijk … laten we hopen dat het nooit zover meer komt, helaas heeft de “gewone” man/vrouw daar weinig over te zeggen. We mogen hopen dat de machthebbers, of hen die daarvoor doorgaan, over voldoende hersencellen beschikken, nu en in de toekomst.
Nooit meer oorlog, Hans! Was het maar realiteit…
Lie(f)s.