Nou zo gaat het nog steeds met me, de fysiotherapeut doet zijn best voor me.
Het halen van de griepprik is ook in het water gevallen.
Zo had ik een tasje boodschappen gehaald bij de buurtsuup, 80 meter verderop.
Steunend en kreunend op het winkelwagentje mijn rondje gedaan.
Een monddoekje verbergt ook je pijnlijke trekken van je mond.
En kwam dus piepend en kreunend de hal van het seniorencomplex in, nog even in de brievenbus kijken.
Deze lag vol met post, vooral brieven van het ziekenhuis.
Ik probeerde welgemikt deze in mijn boodschappentas te gooien, maar een brief, net een van het ziekenhuis viel op het randje.
Met veel piepende en kreunende geluiden lukte het deze goed in de tas te krijgen.
Ondertussen liep er een medebewoner langs me, maar een helpende hand was er niet bij.
Dan voel je je zelf echt wel verdomd alleen.
Terwijl ik als ik gezond ben altijd voor iedereen klaar sta en dat weet men in de appartementen.
Weet niet eens wie het was, want ik hing tegen de muur piepend en kreunend.
was weer blij in mijn eigen cocon te zijn.
De post en de mails gaven me weer een enorme boost, wat fijn dat er zoveel mensen zijn die om je geven en met je meeleven.
Jij geeft me de kracht om door te gaan in het broze leven.
Post, en digitale post allemaal met liefde.
Wat lopen er op de wereld toch egoïstische mensen rond! Even bukken om een (mede)bewoner te helpen, of de deur voor iemand open te houden…is een kleine moeite en geeft groot plezier. Weer een nare ervaring erbij. Ik vind het zo sneu voor je.
Op afstand kan ik weinig voor je doen, en ik kan je pijn niet wegnemen maar ik denk wel aan je.
Fijn, zoveel post. Weet je toch dat mensen waarde aan jou hechten. En dat verdien je ook!
Doe je niet te veel?
Houd je taai en lieve groet ♥
Wat naar allemaal Hans. Het valt ook niet mee zeg. Maar wel prachtig om al die kaarten te zien! Als ik je adres had, stuurde ik je ook een mooie kaart!
Lieve Hans, mijn hart breekt als ik dit lees. Wat zijn er toch harteloze mensen. Het maakt mij zo boos. Gelukkig zijn er ook lieve mensen. Trek je daaraan op Hans. Dat moeten we allemaal. Ook op de werkvloer schrik ik tegenwoordig van de verkilling en onmenselijkheid van sommige collega’s en bij momenten stemt het mij ook heel triest. We houden de moed erin. Dikke knuffel van mij. Xxx
Heel erg, Hans, maar helaas(!) zeer herkenbaar!
Fijn dat er ook lieverds in je kring zitten, zelfs virtueel, of op verre afstand.
Laat het aub. gauw beter gaan!
Lie(f)s.
Zorg goed voor jezelf en zoals Klaproos schrijft : zorg dat er hulp komt. Daar heb je recht op.
Jammer van die buurman. Ieder voor zich is de moraal bij velen. Wacht maar totdat ze zelf hulp nodig hebben.
Weet je wat ik dan denk…vragen kan ook…
Al is dat meestal het moeilijkste wat er is maar had je zeker beter wel kunnen doen.
Leuk die post en ja dat geeft je een boost dat geloof ik wel
Groetjes
Dag lieve buurman van onze radioman, lief dat je goed op hem past, dank!
Zo werkt het.. een mens is maar al te blij als ie geholpen wordt, maar iets terugdoen is er vaak niet bij.. jammer! Maar ik zie hier weer een reactie van je buurman Chris.. die staat gelukkig wél voor je klaar hè! In beweging blijven is wel goed, maar met mate hè Hans.. niet overdoen als het niet lukt.. dan misschien toch maar aan Chris vragen of ie je boodschapjes meeneemt?
Ben blij te zien dat het ziekenhuis m’n kaartje doorgestuurd heeft.. ik had je adres anders ook niet en een kaartje in de bus doet altijd veel goed vind ik.. heb zelf ook lieve (blog-)vrienden die me er weleens eentje sturen als ik het moeilijk heb!
Hou je haaks hoor!
beterschap buurman je mag mij ook bellen
Lieve Hans…..
ik hoop toch dat er voor jou wel hulp komt, want dit kan zo écht niet doorgaan…
thuiszorg… buurtzorg… dat móet er komen voor jou…
vraag je huisarts eens alsjeblieft, jij als alleen staande hebt daar recht op ..
heel veel sterkte en beterschap hans
Arme jij….spoedige verbetering toegewenst.
Jeetje mina! Mensen, sommigen, of velen… pffffffffffffff grrrrrrrrrrrr Wat lief al die kaartjes, en wat John zegt, ik heb geen adres, gek genoeg, terwijl we ooit ontmoet hebben. Komt vast een keertje goed!
Ik wens jou sterkte toe in deze duistere dagen, licht en liefde ook vooral, dat jouw buren jou mogen helpen!
X
ha Hans,
daar schrik ik toch wel van… dat je zo zonder hulp bent.
Is er niet iemand die zo nu en dan wat voor je kan doen?
Is er geen thuiszorg of zoiets?
Hou je haaks en blijf gezond…
Groetjes!
Wat een naar egocentrisch figuur. Blegh.
Gelukkig ook veel lieverds om je heen.
Tja, Hans, wat jij doet voor een ander, doet een ander niet per se voor jou. Zo zit het gewoon in elkaar. Leuk al die kaartjes. Als ik je adres had kreeg je er van mij ook zeker een.
Ik hoop dat je je snel wat beter voelt en haal je griepprik wel hè! Je kunt er altijd een afspraak voor maken.
Goh, wat gemeen om iemand dan zo te laten staan. Een mens in nood die hulp nodig heeft help je toch… In tijd van nood leer je je vrienden kennen. Dus dit wordt er nooit een.
Iets voor iemand oppakken is toch wel het minste wat je kunt doen lijkt me. Piepende en steunende wagen lopen het langst.. 😉 of was het nou langzaamst.
Love As always
Di Mario
als je al weet dat ze aan je denken , doet dat al goed
mooi iniatief
-Een @->- voor jou.
Hè bah wat sneu allemaal.
Ik woon te ver weg maar heb zelf hulp nodig dus dat zou m niet worden 😉
Hou je haaks!!! Of je toch maar niet, recht is beter vind ook de fysio vast😊
Wat heb je veel lieve post gekregen.
Doe je niet te veel?
Bij het lezen denk ik aan wat jij bij mij schreef.
Heb je niet een vast iemand die met je mee kan? Je kunt bij je gemeente info inwinnen over een maatje, is gezellig en handig in jouw situatie. Ik heb er gelukkig nog eentje thuis, maar ik zou anders ook bij dit soort gevallen proberen terug te vallen op een maatje. Mogelijk heet het bij jullie anders en soms regelt een buurteam dit. Het is voor beide partijen een win win situatie. Ben zelf ook vroeger maatje geweest en heb er altijd intens van genoten. Nu moet je maatje wel op afstand blijven, maar kan toch een enorme hulp zijn.