Nu het echt herfst is geworden en de temperaturen tot onder nul dalen, denk ik terug aan de zomers uit mijn jeugd.
Wat heb ik veel uren doorgebracht in het Zwembad “De Crommenije” in Krommenie, waar ik woonde.
Heb er zelfs na jaren ploeteren mijn A en B zwemdiploma gehaald, een hoogtepunt in mijn kinderjaren.
Maar goed je wordt ouder en je gaat risico’s nemen, vooral als je samen met je vrienden bent, ga je ver.
Zo was er tussen de baden een doorgang die was afgesloten met een houtenhek, maar je kon er onderdoor zwemen en dan in de ruimte tussen de baden komen.
Dat deden veel jongens, nooit meiden zien doen.
Dus ik ook weer een keer er onderdoor gezwommen en dan naar boven om lucht te happen.
Nou ik heb het net gered want het water stond op een paar centimeter na tegen de betonplaat aan, kon nog net adem halen door mijn mond tegen het beton te houden.
Dat was de laatste keer dat ik onder de hekken ben door gezwommen.
Zo deden we ook bommetje van de hoge duikplank, het liefst zo dicht mogelijk aan de zijkant van het bad, dan kreeg je een mooi effect.
Zo ook die keer dat ik zo dicht tegen de rand aan sprong, dat ik met mijn knieën op de rand die een meter onder water was terecht kwam.
Met zere knieën kwam ik uit het water en heb daarna nooit meer zo dicht aan de kant een bommetje gedaan.
Of de keer dat we een water gevecht deden en ik onder een kluwen jongens terecht kwam, ik ben toen bijna verzopen zag al het witte licht op me afkomen.
Ik heb toen net op tijd de oppervlakte gehaald.
Het mag een wonder heten dat ik het zwemmen in “De Crommenije” heb overleeft, ik moet wel een engeltje hebben.
Het hek tussen de baden.
De hoge duikplank, links ervan knalde ik op de rand.
Als kind durf je alles en zie je geen gevaar. Als ik nu alleen al denk aan wat ik gedaan wordt ik alsnog bang 🙂
Ik was altijd dol op zwemmen. Tot dat ik met mijn grote teennagel bleef hangen achter een tree van het trapje. Een waar bloed ( zwem ) bad. Nagel er af, teen dik en veel bloed in het water. Echt dagen zonder schoen moeten doen. Maar mijn liefde voor het water heeft het nooit weg genomen. Ik ging er alleen nooit meer via de trap uit maar drukte mezelf op aan de rand.
leuk om het zwebad weer te zien, we hebben er inderdaad heel wat tijd door gebracht, ik heel veel
met Jess, jij hebt een hoop meegemaakt met veel pech, ik ook een keer van de hoge duikplank,
plat om me buik, nooit meer van de hoge, we leerde snel van onze fouten 🙂
Ai…, we beseffen als kind vaak te weinig de risico’s, Hans… Anderzijds worden we op die manier ‘groot’ (denken we)…
Lie(f)s.
ja, ik was het tegenovergestelde, altijd supervoorzichtig! Toch heb ik een paar keer van de hoge gedoken, van het zwembad dat nu niet meer bestaat. Maar de duiktoren staat er nog wel.
Langzaam maar zeker worden we ouder en gaat er steeds meer onschuld van af. Ik ben heel blij dat je beide keren kan navertellen, Hans!
Lieve groet.
dit hoort bij het jeugd zijn : je grenzen proberen te verleggen of dingen uit te dagen. Alles is goed verlopen.
Poepoe, je had inderdaad een extra engeltje. Niets er aan overgehouden? ☺
Bommetje werd door onze kinderen ook veel gedaan, vermoedelijk is het een blijvend spelletje.
Nou Hans jij hebt mazzel gehad, dat had heelfout af kunnen lopen. Maar ja zonder geluk vaart niemand wel zegt het spreekwoord.
Ik heb leren zwemmen van mijn vader in de Schelde. Af en toe even stoppen als er te grote schepen voorbij kwamen, die gaven zoveel golfslag. Bovendien als de golf voorbij was, werd je in de onderstroom terug getrokken en bij de volgende golf werd je weer op de basalt geslagen, zo kon je vlak bij de kant zelfs verdrinken. Grote schepen gaven grote series golven , dus dat was uitkijken dicht aan de kant.
Tegenwoordig zwem ik twee keer per week minstens 1 kilometer (nu wel in een zwembad hoor )
Gelukkig is het goed afgelopen Hans Met een beetje tegenslag hoorden we nu geen mooie muziek meer Groetjes
De enige manier van duiken die ik ken is ‘het bed in’.
Je bent jong en je wil wat… En soms gaat het echt fout en kun je iemand eruit gaan halen. Ik heb een tijdje als badmeester in de zomervakanties meegedraaid.
oeehhhh ik kan de pijn haast voelen hans, man toch…. wat heb jij geluk gehad…
Toen ik jong was heb ik ook bommetje gedaan in zwembad. Heel leuke foto te zien. Jongens zijn dol op bommetjes te maken. Oei dat ging mis met knie. Toen heb jij daarna nooit gedaan. Gelukkig ging het allemaal goed. Angst moet je overwinnen. Maar ik begrijp heel goed dat je niet meer doet. Dit vergeet zoiets nooit meer.
Fijne dag voor jou.
Ja, toen was je nog jong en leefde zonder angsten. Je moet er nu niet meer aan terugdenken dat je dat gedaan hebt.
Love As Always
Di Mario