Mijn jongste zoon is gek op stroopwafels, maar het liefst warm net als zijn pa.
Zo hielp ik toen ik een jaar of acht een buurman op zaterdag brood venten.
De zaterdag was de drukste dag en hij had een knechtje nodig, dus ik moest vroeg op, dacht dat we om zes uur al vertrokken.
Eerst naar de broodfabriek brood, koek en gebak ophalen en deze werd dan over de dag uitgevent.
We reden met rode Volkswagen bussen, achter in lag de koek en gebak en in het midden van de bus stond het brood in kratten.
Voor de middag lag de buurman altijd een pakje stroopwafels op de motor, die was dan in de middag lekker warm en dat was onze traktatie om nog een aantal uren door te gaan.
Het waren lange dagen, maar de warme stroopwafel of het nu winter of zomer was maakte veel goed.
Het was een echte opkikker zeker in de winter als je de hele dag de koud moest trotseren.
Want het was best aan buffelen de hele dag en na het werk moest je eerst weer naar de fabriek om het overgebleven brood en gebak terug te brengen voordat je naar huis kon.
Een stukje jeugd herinnering ontstaan tijdens het nuttigen van een warme stroopwafels samen met mijn zoon.
Sinds ik suiker in de ban heb gedaan, eet ik geen stroopwafels meer. Ik vind ze nu ook niet meer lekker: te zoet. Maar wat heb ik van ze gesmuld! Toen ik in een hondenkennel werkte – zomer en winter hartstikke koud – keek ik altijd uit naar de komst van de SRV-man want die verkocht stroopwafels. Die maakten mijn koude dag weer goed. Mooie herinneringen van je, Hans!
Lieve groet.
Stroopwafels zijn zalig, maar stroopkoeken vind ik nóg lekkerder.
Ook nog terugbrengen na afloop, want tja, uitverkopen is natuurlijk niet de bedoeling.
Ik vind ze best lekker, maar wel prijzig.
Leuk verhaal.
Zelf lust ik ze niet, nooit lekker gevonden.
Nu denk ik terug aan een klasgenootje, bakkersdochter uit die plaats 🙂
Vers en warm, jammie… Morgen een logje voor jou.
een leuke herinnering Hans
prettige avond
Leuke jeugdherinnering. En warm zijn ze ook heel lekker. Ik leg ze wel eens op me koffiebeker om op te warmen.
Het is dat ik geen magnetron meer heb, maar inderdaad, wat was dat handig dan ook, stroopwafels even in de magnetron en dan je bek verbranden, whahahaha dat is ook heerlijk, wij haalden vroeger in de middagpauze op vrijdag altijd stroopkruimels zullen we maar zeggen en dan warme stroop erop, dat was onze lunch. Op de markt dus…
X
Leuk verhaal.
JE kan een stroopwafel ook boven op je kop warme koffie leggen. Heerlijk 🙂
Mooi Hans.. dat zijn de momenten waar je extra blij van kunt worden als je daar aan terugdenkt.
Love As always
Di Mario
Tastbare herinnering, Hans !
Lie(f)s.
Blijf een stroopwafel lekker vinden en koop ze regelmatig op de markt. Warm maken door op je kopje koffie te leggen heeeeerlijk