Bank’s Show.

11 reacties


Opgroeien hebben we allemaal gedaan.
Zo is nu de volgende generatie aan het opgroeien.
En de opa’s en oma’s zijn alweer een fase verder.
Alles is weer te beluisteren in de aflevering van de Bank Show.
Vol met verzoekjes, de brief, het weer en het verhaal.
Nu ook nu weer een gezellige aflevering met veel muziek.
Muziek om bij op de bank te hangen.
Het wachtwoord kun je krijgen door een persoonlijk bericht,
of via het reactie formulier op de weblog.
Welkom luisteraar bij een nieuwe aflevering van de “Bank’s Show”,
Ik wens je heel veel luisterplezier.
Op de pagina “Bank’s Radio” staat een player met alle shows die tot nu toe zijn gemaakt.

De volgende luisteraars hebben een verzoekje aangevraagd.
Suske.
Sjoerd.
Lies.
Peter.
MizzD.
Rebbeltjes.
Trudy.
Morganaine’s Passions.

In het tweede uur:
En de volgende luisteraars hebben een brief of een verhaal gestuurd.
Shirel.
Aba.
Yaron.
Boerin.


Whitney Houston – All at Once.

14 reacties

Vandaag zou “Whitney Houston” jarig zijn, want ze werd geboren op 9 augustus 1963 in Newark, New Jersey, ze was een Amerikaanse zangeres en actrice die een van de best verkopende
muzikale artiesten van de jaren tachtig en negentig was.
Ze was de dochter van John Houston en “Emily (‘Cissy’) Houston”, wiens vocale groep
“The Sweet Inspirations” back-up zang voor “Aretha Franklin” deed en de nicht van zangeres “Dionne Warwick”.
Whitney Houston begon als kind in de kerk te zingen en terwijl ze nog op de middelbare school zat zong ze back-up voor “Chaka Khan” en “Lou Rawls” en was ze model in diverse modebladen.
Op haar negentiende tekende ze bij Arista Records een contract, de op evangelie gebaseerde zangeres verzorgde voor een overlappende popsucces.
Haar debuutalbum “Whitney Houston” uit 1985 leverde drie nummer één singles op in de Verenigde Staten, namelijk: “Greatest Love of All”, wat haar handtekening werd;
“Saving All My Love for You” en “How Will I Know”.
Haar tweede studioalbum “Whitney” werd in 1987 uitgebracht en leverde nog meer nummers hits op en verdiende ze een Grammy Award voor de single “I Wanna Dance with Somebody”.
In 1992 trouwde ze met zanger “Bobby Brown” en maakte haar filmdebuut in “The Bodyguard”, de film bevatte haar vertolking van “I Will Always Love You” van “Dolly Parton” en stond negen weken op nummer een in de Nederlandse top 40.
De soundtrack van de film domineerde het jaar erop, waarbij ze de prijzen won voor album van het jaar, record van het jaar en beste vrouwelijke vocale uitvoering.
Halverwege de jaren negentig bleef ze acteren, in films zoals “Waiting to Exhale” uit 1995 en “The Preacher’s Wife” uit 1996 en de soundtrack van elke film genereerde hitsingles voor haar, zoals de single “I Believe in You and Me” werd een grote hit.
In 1998 bracht ze haar vierde studio album “My Love Is Your Love” uit, dat niet zo goed verkocht als eerdere inspanningen, maar werd geprezen door de critici en leverde haar opnieuw een Grammy Award op.
In 2001 tekende ze een nieuw multi-album contract bij Arista voor $ 100 miljoen,
maar persoonlijke problemen overschaduwden al snel haar opnamecarrière.
De tumultueuze relatie van haar met Brown (het echtpaar gescheiden in 2007) zorgde voor voer in de roddelbladen, net als haar erkende drugsgebruik en financiële problemen.
Haar album uit 2002, “Just Whitney”, was een persoonlijke reactie op haar tegenstanders, maar de verkoop was teleurstellend in vergelijking met eerdere album.
Behalve haar zesde studio vakantiealbum, “One Wish” uit 2003, bracht ze de daaropvolgende
jaren in een staat van virtueel pensioen door.
In februari 2009 begon ze aan een comeback met een set van vier nummers tijdens het
jaarlijkse pre-Grammy Awards-gala van “Clive Davis”.
Haar optreden werd gewaardeerd en ze kondigde in juni aan dat een album met nieuw
materiaal later dat jaar beschikbaar zou zijn.
Haar zevende studioalbum “I Look to You” werd in augustus uitgebracht voor positieve
recensies en opvallende nummers omvatten het uptempo “Million Dollar Bill” geschreven door “Alicia Keys” en het titelnummer, een langzaam opbouwende ballade geschreven door
“R. Kelly”.
Op 11 februari 2012 stierf zen in bad in een hotel in Beverly Hills, kort voor het pre-Grammy feest van Davis.
In een in maart uitgebracht rapport van een lijkschouwer werd verklaard dat de doodsoorzaak onopzettelijke verdrinking was, waarbij hartaandoeningen en cocaïnegebruik
als factoren werden genoemd.
In 2012 verscheen ze postuum in de muzikale film “Sparkle”, die ze had gecoproduceerd.
Dit weekend is ze de Gouden terugblijk met haar eerste top 40 hit All at Once.

Vis in Boom.

16 reacties

Had ik het gisteren over De Wisselwachter, en dan lees ik op de website van Emile van der Kruk dat hij ook nog een opdracht heeft gehad in Amersfoort, dat was in 2002 aan de Rossinistraat .
Het is een Vis in Boom geworden en is een sprekende metafoor voor de situatie waarin mensen zich bevinden die hun natuurlijke, vertrouwde leefmilieu hebben verlaten.
Iedereen is natuurlijk veel liever een vis in het water.
Met Vis in Boom wordt er ingespeeld op de sociale context van de wijk, de samenstelling van de bevolking en de grote culturele diversiteit.
Dit is het thema waar hij dit werk aan ophangt: ‘vanuit je natuurlijk milieu in een vreemd milieu geplaatst worden’.
Het kunstwerk Vis in Boom werd in 2017 uit de boom verwijderd omdat de boom dood ging.
Er was een kerstboom in de boom gedaan en in de brand gestoken.
Boom en Vis zijn hierdoor zwaar beschadigd en uiteindelijk is de boom hieraan dood gegaan.
Het kunstwerk was erg geliefd in de wijk en samen met de kunstenaar is men op zoek gegaan naar een nieuwe boom in de buurt.
Deze hebben ze gevonden en de kunstenaar heeft de Vis opgeknapt en in 2018 is hij in de boom geplaatst.

De Wisselwachter.

15 reacties

Zo fietste ik over het Piet Mondriaanplein in het Soesterkwartier in Amersfoort en zag een beeld staan voor het NS Simulatorcentrum .
Ik vond het een vreemd beeld, dacht eerst dat het een hond was die zijn behoefte aan het doen was.
Toen ik omkeek zag het beeld er heel anders uit, maar zag geen informatie bordje.
Thuis maar eens opgezocht en het moet een “Wisselwachter” voorstellen.
Het is gemaakt door de kunstenaar Emile van der Kruk, die in 2009 de opdracht kreeg.
Hij heeft zich laten inspireren door het handmatig omzetten van de treinwissels zoals dat
vroeger werd gedaan.
Toen werd dat vaak gedaan door vrouwen die tussen het huishouden door de
wissels bedienden.
Zij woonden in de kleine wisselwachtershuisjes die je nu ook nog wel langs het spoor ziet staan.
De hondenkop van het beeld ontstond tijdens het beeldhouwen en van der Kruk besloot het zo te laten, als verwijzing naar de vroegere ‘hondenkoptreinen.
Dus toch een beetje hond, maar dan niet wat ik er eerst inzag.


Zeg nou zelf.

Nu is het duidelijker De Wisselwachter.

Bestolen.

16 reacties

Goede morgen buurvrouw, ik noem haar maar even zo,
normaal noem ik haar bij haar voornaam.
Goede morgen, hoe heet je ook al weer?
Hans, Hans Bank.
Heb je het al gehoord?
Vertel, wat moet ik hebben gehoord?
Nou ik ben berooft, door twee jongens.
Ik zat op het bankje hier achter, lekker in de schaduw, het was zo warm.
Komen er twee jongens naast me zitten een links en een rechts.
Dus ik maak een praatje met ze, ik heb altijd met jongeren gewerkt dus ik ben niet bang.
Na een paar minuten gingen ze weer weg.
Dus ik zat er nog even en toen ik weg wilde gaan pakte ik mijn rollator en zag ik dat ze vanuit mijn tas mijn tasje met portemonnee, pasjes en sleutels hadden gestolen.
Nou zoiets doe je toch niet, ik doe het ook niet.
Maar gelukkig werd het tasje later gevonden en ze hebben alleen het cash geld eruit gehaald.
De politie kwam het tasje bij me terug brengen.
Nou zoiets doe je toch niet, ik doe het ook niet.
Ik zeg tegen haar dan heb je veel geluk gehad, het zijn gelegenheidsboefjes.
Maar ik heb je wel meer gewaarschuwd, dat je moest oppassen met je tas open op de rollator te zetten en je spullen voor het grijpen liggen.
Nou zoiets doe je toch niet, ik doe het ook niet.
Ja, maar andere denken daar anders over, dus leer nu je les.
Nou zoiets doe je toch niet, ik doe het ook niet.
Ze moeten met hun handen van mijn spullen afblijven.
Dit is zo, zeg ik en daar heb je gelijk in, maar de praktijk is anders.
Nou zoiets doe je toch niet, ik doe het ook niet.
Vraag me af of ze het nu anders gaat doen en haar tas dicht doet als ze buiten is, denk het niet.


Boefjes zijn het.